آیند تا که خیره به چند دانه ات کنند
با حیله ای گرفته و در لانه ات کنند
هرگز نمی دهند تو را یک هویتی
از خویش می بَرند که بیگانه ات کنند
عین حقیقت از تو ، نسازند آدمی
اصلت گرفته، قصه و افسانه ات کنند
ای خاک زنده ،جای تو محرابِ مسجداست
در کفر می روی، گِل بتخانه ات کنند
مگذار تا بریده شوی ،ای بلند کوه
چون می بُرّند،سنگ کف خانه ات کنند
تنها تورا به منفعت خویش می بَرند
هر گز نخواستند، که فرزانه ات کنند
دنیای آرزوت فرو ریزد ای (ضیا)
روزی که جای گُل،گِل گُلخانه ات کنند
www.ziaz.irضیاالدین زین الدینی(ضیا)
نمایش این کد فقط در ادامه مطلب
بازدید : 434
تاریخ : یکشنبه 03 اردیبهشت 1396 زمان : 16:14 |
نظرات (0)