عشقی که شد اسیر97.

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

عشقی که شد اسیر97.

عشقی که شد اسیر به معنا نمی رسد

مجنون از این مسیر به لیلا نمی رسد

هر قدر راه عشق بُوَد سخت بهتر است

رود از دل کویر به دریا نمی رسد

دل پر کن از یقین که عاشق به عشق یار

با ظن و شکّ و شاید و امّا نمی رسد

بهر وصال یار نیاز است عمر نوح

این عمرکودکانه به فردا نمی رسد

خورشیدعشق می رسد از ره(ضیا)ولی

چشمان ما دگر به تماشا نمی رسد

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 422
تاریخ : دوشنبه 04 تیر 1397 زمان : 18:16 | نظرات (0)