دل ذره بود،طاقت با ما شدن نداشت

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

دل ذره بود،طاقت با ما شدن نداشت

دل ذرّه بود،طاقت با ما شدن نداشت

مانند برکه ،جنبه ی دریا شدن نداشت

دل کوه غم میان بیابان سوخته

چاره به جز تحمّل تنها شدن نداشت

عمرم چه گم شد و پی او هیچ کس،نگشت

چون سکّه ای که ارزش پیدا شدن نداشت

عشق آمدونشست پشت درِدل ولی چه سود

این درب بسته، حوصله ی واشدن نداشت

امید وصل، نبود ،زلیخا هم ای(ضیا)

انگیزه ای برای زلیخا شدن نداشت

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 437
تاریخ : چهارشنبه 11 مهر 1397 زمان : 16:23 | نظرات (0)