ای زلیخا!انتقام از یوسف کنعان بس است

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

ای زلیخا!انتقام از یوسف کنعان بس است

ای زلیخا ! انتقام از یوسف کنعان بس است

آشِ ناخورده،دهانی سوخته،زندان بس است

حبس در زندان دنیاایم بی تقصیر، ما

زندگی با این شرایط تحت هر عنوان بس است

جمعیت در این جهان شدحدّهفت میلیارد تَن

قرص نانی مانده دیگر این همه دندان بس است

فاصله، فقر و غنا هر روز افزونتر شود

ظلم و بی انصافی آخر تا به این میزان بس است

هیچ بارانی نیاید تا بُوَد سقفم خراب

جمع کن دست دعا را حاجت باران بس است

راحتی می خواهد اینجا مثل همنو عان(ضیا)

هر گناهی کرده است یاربّ دگر تاوان بس است

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 421
تاریخ : چهارشنبه 11 مهر 1397 زمان : 16:29 | نظرات (0)