کُل وجدان شهر می لرزید

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

کُل وجدان شهر می لرزید

یخ زده طبع شعر و شاعری ام

عاجز از گفتن غزل شده ام

ذوق شیرین شعری ام رفته

مثل زنبور بی عسل شده ام

طالب خواندن دو خط شعرم

ولی اشعار نابِ ناب کمه

می و مستی و عاشق و معشوق

اکثر شعرها شبیه همه

گاه در شعر ناب می خواندیم

دردِهمنوع درد و داغ من است

کسی درسی از این سخن آموخت؟

کسی در فکر غزه ویمن است؟

کیفِ پول مرفه بی درد

تا ابد مثل دخلِ بقالیست

صندوق کودکان درمانده

درعوض مثل طبل توخالیست

گاه شاعر ز درد می گوید

از غم هرچه مرد می گوید

از خیابان و مرد بیچاره

در زمستان سرد می گوید

کاش با دیدن چنین صحنه

کُل وجدان شهر می لرزید

در زمانی که مرد بی خانه

زیر باران شهر می لرزید

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 304
تاریخ : یکشنبه 02 دی 1397 زمان : 15:10 | نظرات (0)