درآ، به دیده

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

درآ، به دیده

درآ، به ديده كه از دل نرفته اي يارا اگر چه بُرده اي از ياد خاطرمارا

اگر دوباره رخت روی دیده ام اُفتد نمي دهم به بهايش تمام دنيارا

ازآن زمان كه تو را ديدم و پسنديدم ز هجر روي تو دادم دو چشم بينا را

ز بس به ياد تو آمد ز ديده گوهر اشك گرفت سيل سرشكم كوير و صحرارا

جرقه اي كه ز عشق تو زد شرر به دلم كنون به شعله اي باشدكه سوزداعضارا

چگونه باشم وعاقل دراين زمانه كه چون خيال روي تو ديوانه كرده دانا را

بیا ز پرده به اکنون كه نيست درتن من توان آنكه كِشم انتظار فردارا

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 134
تاریخ : چهارشنبه 03 شهریور 1395 زمان : 15:49 | نظرات (0)