كاش با معجزه اي كز تو هويدا مي شد مرقد گم شده ي فاطمه پيدا مي شد
بار غمهاي دل سوخته گان كم ميگشت يارب از لطف تو اين رمز اگر وا مي شد
با نمايان شدن قبر غريبانه ي او دل هر شيعه كمي باز تسلّي مي شد
گر عيان بود حريم حرم دخت نبي به خدا كي به چنين گونه اي تنها مي شد
آدمي گربه مزارش به دمي ره مي يافت به سرتربتش آن لحظه چه غوغا مي شد
بغض يك عده نمي بود اگر در عالم ام آدم لقب ام ابيها مي شد
از سرلطف و کرم گرکه خدا اذن بداد آدمي هم چو ملك زائر زهرا مي شد
گر نشاني ز مزارش به يد آدم بود عازم مرقد مظلومه ز هر جا مي شد
چشم كم نورتو اي كاش كه درباقي عمر اي(ضيا) روشن از آن تربت اعلا مي شد
نمایش این کد فقط در ادامه مطلب
بازدید : 402
تاریخ : یکشنبه 07 شهریور 1395 زمان : 17:16 |
نظرات (0)