گریه آدم بر حسین(ع)

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

گریه آدم بر حسین(ع)

آدم براي خون خدا گريه ها نمود آن لحظه اي كه پاي به خاك بلا نمود

خاتم كه كوه صبر به پايش نمي رسيد زين غم كشيد آهي و وا ويلتا نمود

مجموع انبياء ز آدم به خاتمي هر يك فغان به حال شه كربلا نمود

بستند ديدگان خود افلاكيان عرش سر ازتن حسين چو دشمن جدا نمود

جن و ملك ز اين غم و اندوه دردناك بر آستان عرش خدا التجا نمود

زينب ولي چه كرد در آندم به قتلگاه ديده به روي جسم برادرکه وا نمود

گفتا: تو اي خدا گواهي كه دشمنان با پيكر حسين تو آخر چها نمود

ازروی کینه دشمن خونخواره ای کنون سر را جدا ز پيكر او از قفا نمود

ناليد زينب آنقدر آنجا كه تا دگر گريان تمام خار و خس نينوا نمود

بنشست روي خاك درآن لحظه بوسه بر رگهاي پاره پاره ي ال عبا نمود

دشمن در آن غروب غم انگيز كربلا با كشتن حسين جهان در عزا نمود

سرها به سوي شام ، بدنها به كربلا ظالم به اهل وبيت نبي بس جفا نمود

بعد از گذشت واقعه ي كربلا (ضيا) عالم هميشه گريه بر آن ماجرا نمود

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 206
تاریخ : یکشنبه 07 شهریور 1395 زمان : 18:04 | نظرات (0)