خطای بخشیدنی

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

خطای بخشیدنی

عشقِ معشوق نهاليست كه روييدنيه هر خطا از كرم اوست که بخشيدنيه

چيدن گل ز گلستان چه بود سود مرا بوسه از روي لب يار فقط چيدنيه

من نديدم رخ يار از دگری بشنيدم خالي بر روي لب اوست كه بوسيدنيه

باده بسيار بود در كف هر بي خردي فقط آن باده ي او باده ي نوشيدنيه

قد و بالاي نگار آمده بر سرو قياس چه قياسي ست كه اينگونه نسنجيدنيه

قامت او به فقط بر خود او نازد و بس غير اين هر چه قياس آمده نا ديدنيه

هر كس از قامت او يك سخني مي گويد من بگويم كه فقط قامتي ناز يدنيه

بوي پيراهن يوسف به يعقوب آمده خوش بوي پيراهن او بر همه بوييدنيه

حسن يوسف بسرچشم زليخاست قشنگ حسن نيكوي نگارم به جهان ديدنيه

انکه دیده رخ زیبای نگارم گفتای نور رخساره ی او را چه درخشيدنيه

انزمانی که کند راز و نیازی با خویش بانگ آواز خوش اوست كه بشنيدنيه

عمربگذشت(ضیا)درغم ولب خنده نداشت در ظهورش دل و لبها همه خنديدنيه

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 159
تاریخ : سه شنبه 09 شهریور 1395 زمان : 9:39 | نظرات (0)