مارابس.

درباره سایت

عالم همه حادث و قدیم است خـدا
آدم همه ناقص و سلیم است خدا
باشد همه جا ز اوی و او در همه جا
هر جا که نگه کنی مقیم است خدا

شکر و سپاس خدایی را که در وجود آدمی نعمت تعقّل و تأمل قرار داد تا به وسیله آن بتواند در ژرفای اندیشه خود غوّاصی کند و در دریای بیکران معانی، صدف کلمات را شکافته و بهترین ها را از دل آن استخراج و در جهان علم و دانش به معرض نمایش بگذارد. و باز خدای را سپاس که به این بنده حقیر و ناچیز هم از سر لطف و کرم خویش نظری نمود تا بتواند به اندازه درک خود مطالبی را از دریای بیکران دانش با توسل به اهل البیت (علیهم السلام) مجموعه ای از غزلیات ،قصاید، مثنویات، رباعيات، سروده های مذهبی و اشعاری عامیانه را سروده و چندی از آن را تحت عنوان (یاری دگر بجز تو ندارم هنوز هم) به دوستداران شعر و ادب تقدیم نماید. باشد که ان شاءالله مورد توجه حضرت حق و ائمه معصومین (ع) قرار گیرد.

آن دم که بر این سرای ظاهر گشتم
در بحر علوم و فن نه ماهر گشتم
هر روز به هر شاخه تلف شد عـمرم
این گونه که این دو روزه شاعر گشتم

مارابس.

در پرده ي غيب ماندنت يارا بس اين حدِّ فراغ و دوريت مارا بس

صد گل شكُفد كند گلستان خوشبو بشگفتن تو تمام دنيا را بس

گر عيب بود چهره ي كامل بينم يك گوشه ازآن چهره ي زيبا را بس

عشقست كه اينچنين مراكرده اسير ورنه من و اين خوشي فردا را بس

يك ذره ز آتشي كه دارد عشقم آتش زدن جنگل و صحرا را بس

خامُش نكند سوز دلم يك دريا بر خامُشي اش هزار دريا را بس

از صد گوهر دیده که اُفتد از عشق یک قطره به ويراني صد جا را بس

يا مي كش و يا كن تو (ضيا) را آزاد يا اينكه دگر چنين غزلها را بس

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب بازدید : 168
تاریخ : شنبه 13 شهریور 1395 زمان : 11:51 | نظرات (0)